.png)
موضوع تفسیر سیاسی نوشته اسماعیل قادری
موضوع تفسیر سیاسی نوشته اسماعیل قادری
تفسیر سیاسی تحت عنوان دولتهای که کردستان را به اشغال خود در آورده اند کور هستند و نا بینا دشمن بشریت و انسانیت هستند انسان کرد را سرکوب میکنند خودشان تروریست هستند اما ملت ستمدید کرد را تروریست خطاب میکنند.
در هفته گذشته سرفرمانده تروریستی ارتش تورک سران کرد را تروریست خطاب نمود و کردستان و سران کرد را تهدید نمود و باز تهدید نمود که به این زودی به دولت کردستان حمله نظامی خواهند کرد من نمیدانم چرا دولتهای اروپایی که خود را مدافع حقوق بشر میدانند و تپل دموکراسی میزنند بر این رژیم نژاد پرست تورک فشار نمی آورند تا حد اقل به شهروندان خویش احترام بگذارند دست از تحقیر و اذیت و آزار هموطنان کرد در آن کشور بردارند و باز دولتهای اروپایی که خود را مدافع حقوق بشر میدانند سالانه ملیاردها دلار اسلحه تانک هواپیما جنگی هلیکوپتر جنگی به رژیم تورکها میفروشند و این اسلحه ها برای سرکوب ملت ستمدید کرد به کار میرود و تا بحال مینهای که رژیم تورک از دولتهای اروپایی خریده است جان هزاران کرد از بچه 2 ساله گرفته تا پیر زن و پیر مرد 70 و 80 ساله در آن کشور گرفته است آیا این است حقوق بشری که اتحادیه اروپا از آن نام میبرند؟
دولت تورک میخواهد سناریوه قبرص دیگر را در کردستان تکرار کند و دست به قتلعام ملت ستمدید کرد به پردازد و برای این کار با افتخار اعلام میکنند که به هیچ عنوان اجازه نمیدهند که کردستان استقلال یابد و دولت ملی کردی را اعلام کنند. کردستان استقلال خود را بدست خواهند آورد اما آنچه که میماند روسیاهی دشمنان این ملت است.
اما این رژیم فراموش نموده است که هنوز پرونده قتلعام ارمنیها و سریانیها و قتلعام ملت قبرص در راه است و روزی باید بهای این جنایتهای که انجام داده است به پردازند دولتمردان تورک فراموش نموده اند که 6 میلیون کرد را تا بحال قتلعام نموده اند و روزی هم میرسد که بهای این جنایت را به پردازند حالا نمیدانم که چرا مدافعان حقوق بشری و سازمانهای خیر خواه بر دولتهای خویش فشار نمی آورند که بر رژیم نژادپرست تورک فشار بیاورند تا دست از این جنایتها بردارند و به انسان و انسایت احترام بگذارند.
حمله به کردستان از سوی رژیم تورک به 3 بهانه میباشد 1 جلو گیری از استقلال کردستان 2 مسلح کردن تورکمانها و بدست گرفتن کرکوک و موصل است. 3 مسئله پی کی کی است یعنی هدف رژیم نژاد پرست تورک از بین بردن کردان و پائین آوردن پرچم کردستان است در اصل تا مسئله پی کی کی حالا که دولتمردان جنگ طلب تورک پی کی کی را برای حمله به کردستان بهانه نموده اند رژیم تورک با خرج کردن ملیاردها دلار برای دستگیری عبدالله اوجالان رهبر حزب کارگران کردستان و زندانی نمودن ویی اعلام نموده است که پی کی کی از بین رفته است اما هر روز این حزب قویتر از همیشه میشود و در هر عملیاتی ضرباتی سهمگین بر پکیر ارتش تورکها میزنند در زمان دستگیری عبدالله اوجالان ریئس وزرای تورک که در آن زمان بلوینت اجویت بود اعلام نمود در طول 70 سال گذشته تورکیه این چنین پیروزی بدست نیاورده است این اولین پیروزی دولت تورک میباشد در طول تاریخ خوب چرا به واقعیت تن در نمیدهند دولتمردان تورک؟ و در این فکر بودند که بین دو ملت رنجدیده کردستان و اسرائیل اختلاف درست کنند میدیاهای عرب زبان با تاز و تاب اعلام میکردند که اسرائیل عبدالله اوجالان را به تورکیه تحویل داده است تا سرانجام ملت کرد فهمیدند که اسرائیل به هیچ عنوان دست در این کار نداشته است و از چنین کاری خبر ندارد و لزومی هم نمیبیند تا دست به چنین کاری بزند عبدالله اوجالان به اروپا آمده بود نه به اسرائیل و اینها در تحویل دادن عبدالله اوجالان به تورکیه دست داشتند سوپرناتو بخش اطلاعات ارتش ناتو و چند کشور اروپایی برای اینکه کسی نداند که دست دولتهای اروپایی در کار بوده است عبدالله اوجالان را به کنیا بردند و در آنجا تحویل تورکیه دادند و در چند روز پیش کسی که در وزارت اطلاعات یونان کار کرده بود و همراه عبدالله اوجالان بوده است همه چیز را افشاه نموده است و یک کتاب در باره این ماجرا منتشر نموده است.
بنابر اطلاعاتی که من از ملت اسرائیلی دارم آنها ملت کرد را دوست دارند و ملت کرد را برادر خود میدانند چرا چون هردو ملت مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند و از جینوساید گرفته تا حمله های تروریستی ای که همیشه جان هموطنان اسرایئلی را درخطر است از سوی صلح ستیزان و تروریستان آدمکش که از سوی حکومت دینی ایران حمایت میشوند و ملت اسرائیل کردها را دوست و نزدیک به خود میدانند.
و در کردستان هم همینطور است اشغلگران کردستان دست به جینوساید ملت کرد زده اند و میزنند و در زمان رژیم صدام 185 هزار کرد سر به نیست شدند و 4000 دهکده ویران شد در تورکیه هم همچنین است در تورکیه نزدیک به 5000 دهکده تا بحال ویران شده است و ساکنین آن سرگردان شده اند. در ایران دیگر بدتر است ملت کرد در جهنم ملاها هستند و حمله گازهای بیولوژیکی و شیمیایی صدام فتوای خمینی برای قتلعام کردها و فرستادن خلخالی جنایت کار برای قتلعام کردها و تیرباران کردن زنان باردار کرد توسط پاسداران جمهوری اسلامی در سالهای 1358 و 1360 در کردستان اینها همه جنایتهای میباشد که علیه ملت ستمدیده کرد در کردستان اسیر صورت گرفته است.
.پرچم کردستان سران رژیمهای اشغالگر را دیوانه نموده است.
دولتمردان تورک دیوانه شده اند وقتیکه میببیند که پرچم کردستان در کنار مرزهایشان بر افراشته شده است خوب این را درک میکنیم ما کردها که دشمنان ما انسانهای بی سر و پا هستند و یا نادانهای کور دگماتیک هستند و خودخواه و در این باره 96% سیاستمداران تورک و فرماندهان ارتش از ماده کوکائین استفاده میکنند بر همین اساس است که خودشان نمیدانند چه میگویند و بر زبان خویش به هیچ عنوان کنترل ندارند و وقتیکه از ماده کوکائین استفاده میکنند و سر مست میشوند مثل آخوندهای تریاکی فتوا صادر میکنند خوب بر همین اساس است که سردمداران رژیم تورک امروز چیزی میگویند و فردا چیز دیگری و دشمنی خود را با کردها علنأ اعلام میکنند.
رژیمهای اشغلگر همیشه برای سرکوب ملت ستمدید کرد در کردستان اسیر از هیچ چیزی فروگذاری نه نموده اند از انوانع ابزارها علیه ملت کرد استفاده نموده اند از ترور گرفته تا شکنجه و پخش موادمخدر در میان جوانان کرد و از تبلیغات دیپلوماسی گرفته تا خرج کردن ملیاردها دلار برای قانع کردن سیاستمداران اروپایی بر ضد کردها ستفاده از گروه های دیگر علیه کردها.
در پاسخ به تهدیدهای مکرر دولتمردان تورک ریئس جمهور کردستان هم اعلام نمود که ما تهدید هیچ کسی را علیه خود قبول نمیکنیم و در این راه دست دوستی به سوی همه همسایه ها دراز میکنیم ما جنگ طلب نیستیم ما خواهان دوستی و برقراری صلح و امنیت در منطقه هستیم این ما نیستیم که امنیت منطقه را برهم زده ایم این خود آنهای هستند و مصلحت خود را در جنگ طلبی میبینند که امنیت منطقه را برهم زده اند و هر روز دست به تهدید ما میزنند.
رژیم ایران.
در ایران که برای تمامی مردم ایران این سرزمین یک جهنم شده است برای کردها بدتر از جهنم شده است رژیم ایران هر روز یک جوان کرد را ترور میکند بدون اینکه او خطای مرتکب شده باشد در کردستان اسیر و هزاران کرد در سیاه چالهای رژیم ایران در زیر شکنجه شدید قرار دارند شکنجه روحی و روانی و فیزیکی روزمره قرار دارند در ایران اسلامی.
خللخالیهای جنایتکار هر روز دست به جنایتی تازه میزنند در کردستان اسیر تحت نام اسلام ناب محمدی. سرکوب زنان تحت نام بدحجابی تحقیر و آزار زنان در خیابانها کتک زدن زنان و جوانان در خیابانها و خرد کردن شخصیت جوانان و زنان ایرانی تحت نام بدحجابی و پوشیدن لباسهای غربی تحت نام اسلام ناب محمدی صورت میگیرد این همه جنایت. آیا این است هدیه اسلام به انسانها؟ یا اینکه از دین برای گریز از واقعیت سؤاستفاده میکنند سردمداران رژیم ایران در چند روز پیش ریئس قوی قضایه ی رژیم از حکم سنگسار دفاع نمود و با افتخار بیان مینمود که در ایران اسلامی همه قوانین شریعت اسلامی مو به مو اجرا میشود و سنگسار یکی از قوانین اسلامی میباشد. من میخواهم به سردمداران رژیم ایران بگویم که هیچ چیزی با زور پیش نخواهد رفت شما میخواهید با زور حکومت خود را پیش به برید و ملت ایران را تحت شکنجه روحی و روانی قرار داده اید و از بحران اقتصادی گرفته تا شکنجه های خیابانی و کتک زدنهای جوانان از سوی نیروی تروریستی انتظامی علیه جوانان ایرانی و ایران برای ایرانیها جهنم نموده اید بس است دست بکشید از این دجالبازی در ظاهر مؤمن و در باطن یک جنایتکار و خون آشام از همه بدتر تجاوز به دختران دانشجو توسط آخوندهای بی وجدان و اعدام دختران تحت نام رعایت نکردن قوانین اسلامی اما در اصل این طور نیست اعدام آن دختر به این خاطر است تا دیگر جنایت آخوندها افشا نشود و این اطلاعات با دختران به زیر خاک برده بشود.
در این باره 98% آخوندها تریاکی هستند هنگامیکه تریاک میکشند و سر مست میشوند فتوا صادر میکنند علیه بد حجابی و کسانی که مدل لباسهای غربی میپوشند البته بعد از کشیدن تریاک و گرم شدن ملا خامنه ای فتواها چسپیده تر میشوند.
( دین خیالی). جنایت علیه بشریت از زمان بوجود آمد دین یعنی دین خلق کنند تبعیض و نابرابری بوده است.
رژیم ایران دست به گول زدن افراد به اصطلاح چپنما در سوئد و کشورهای اروپایی زده است که در آینده در باره تاکتیک وزارت اطلاعات رژیم ایران به طور واضح و روشن به آن اشاره خواهیم نمود.
دخالتهای روزمره در امور عراق و حمایت از افراطیون عراقی برای برهم زدن امنیت آن کشور
و کشف سلاحهای ایرانی و دستگیر شدن چندین ایرانی در عراق و اعتراف آنها باز رژیم ایران رویش را کم نمیکند.
در شهر کارلستاد سوئد به گفته یک پلیس که نخواسته نامش ذکر بشود 8 نفر مزدور رسمی و غییر رسمی رژیم ایران بر سر میبرند که هر هفته در آن شهر دورهم جمع میشوند و علیه منافع آمریکا و برای خرد کردن شخصیت مخالفین رژیم دست به تبلیغاتهای دروغین و خود ساخته میزنند. این هم یکی از اهداف و کوشش رژیم ایران برای بسیج کردن مزدوران بیشتر در اروپا علیه مخالفین و بخصوص علیه منافع آمریکا میباشد.. این موضوع در هفته آینده در یک مقاله تحت عنوان تاکتیک وزارت اطلاعات رژیم ایران منتشر میشود بر روی سایتهای اینترنتی سایتهای خودم به اضافه سایتهای دیگر اگر نیاز باشد نام و مشخصات اشخاص مزدور رژیم ایران در سوئد منتشر میکنم.
رژیم ایران برای حماس و حزبالله لبنان اسلحه میفرستد این در انفجار یک قطار در تورکیه افشا شد که این قطاری که منفجر شده است پر از اسلحه و مهمات ایرانی برای سوریه بوده است..
رژیم سوریه هم دستکمی از رژیم ایران و رژیم تورکیه ندارد او هم دست به سرکوب ملت کرد در آن کشور به طور غییر انسانی میزنند و تابحال به کردها در آن کشور شناسنامه داده نشده است این هم نقض قوانین انسانی و حقوق بشری میباشد.
ما ملتهای که در این کشورها بر سر میبریم مثل بره مارا سرکوب میکنند و هیچ حقی که حق هر انسانی است ما از آن حق محروم هستیم و این هم بر این اساس است که سردمداران این رژیمها نادان و احمق هستند دیگران را درک نمیکنند درک و آگاهی در باره انسان و انسانیت را ندارند. بر همین اساس است که زنان و جوانان ما در این کشورها به آسانی سرکوب میشوند و مورد اذیت و آزار و تحقیر قرار میگیرند از شکنجه فیزیکی گرفته تا شکنجه روحی و روانی.
ترور شخصیت جوانان در ایران قانونی شده است از سوی تریاکیهای اسلامی تریک میکشند و سرمست میشوند بعدش فتوا صادر میکنند جوانان را کتک میزنند در خیابانها برای این کار از شیعه های عراقی که در نیروی انتظامی درجه دار هستند علیه جوانان میهنمان استفاده میکنند و زنان عراقی و لبنانی که متعصب مذهبی هستند در نیروی انتظامی برای جمهوری اسلامی خدمت میکنند زنان و خواهران ما را سرکوب میکنند و مورد اذیت و آزار و تحقیر قرار میدهند و سر و صورت زنان ایرانی را خونین میکنند در خیابانها و جوانان را کتک میزنند و آنها را در زیر لگد لهه میکنند بلی این است هدیه ی اسلام ناب محمدی به ملت ایران.
مسئول پخش مواد مخدر در اروپا دیپلوماتهای تورک و ایرانی هستند که به آسانی تحت نام دیپلومات مواد مخدر را به اروپا انتقال میدهند و به تجاران اروپایی میفروشند و از این تجارها برای پیشبرد سیاست ضد بشریشان استفاده میکنند حتی برای قتل مخالفین خود از راه این تجارها وارد میشوند و با سیاستمداران این کشورها دست به معامله کثیف اقتصادی و سرکوب مخالفین استفاده میکنند.
نفرت بر تنگنظری و کوته فکری نفرت بر انسان آزاری و نفرت بر انسان کشی و نفرت بر آدمکشان.
سلام بر انسان و انسانیت
زند باد استقلال کردستان
اسماعیل قادری سخنگوی حزب لیبرال دموکرات کردستان
3/6/2007
در هفته آینده یک خبر مهم را در اختیار خوانندگان عزیز قرار خواهیم داد
|
مرزهای خونین (چگونگی تصور خاورمیانه ای بهتر) نوشته: رالف پیترز
ترجمه ار انگلیسی:مسعود حقیقت فر(مه ناف)
توضیح مترجم:مجله AFJ نشریه ایست که در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا به چاپ می رسد.این مجله در آخرین شماره خود نوشته جالب توجهی را در مورد خاورمیانه در مطالبش گنجانده است.در این مقاله نویسنده که خود گویا از کارشناسان نظامی و از افسران بازنشسته ارتش آمریکاست .وی که ژنرال "رالف پیترز" نام دارد سعی کرده است که با نقد مرزها و مرزبندیهای مصنوعی خاورمیانه،آرایش جدیدی از ترسیم مجدد و احتمالی مرزهای این منطقه استراتژیک را درآینده ارائه دهد.از آنجا که این مقاله از کردستان به مانند اوج بیعدالتی در مرزبندیهای گذشته در این سرزمین سخن به میان آورده، توجه رسانه های ترک را نیز به خود جلب کرده و این امر نیز مرا بر آن داشت که سعی در ترجمه آن کرده و به خوانندگان کرد عرضه دارم.اگرچه نوشته ذیل از اصطلاحات و واژه های مبهم،تخصصی و ناشناخته فراوانی بهره گرفته و کلیت آنرا به شکلی خسته کننده و خشک درآورده بوداما سعی شده است با ترجمه ای نیمه آزاد،با زبانی ساده نوشته به خواننده رسانیده شود.در ضمن بنده به نوبه خود از احتمال وجود نارسایی در نوشته پوزش می طلبم.
ترجمه ار انگلیسی:مسعود حقیقت فر(مه ناف)
توضیح مترجم:مجله AFJ نشریه ایست که در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا به چاپ می رسد.این مجله در آخرین شماره خود نوشته جالب توجهی را در مورد خاورمیانه در مطالبش گنجانده است.در این مقاله نویسنده که خود گویا از کارشناسان نظامی و از افسران بازنشسته ارتش آمریکاست .وی که ژنرال "رالف پیترز" نام دارد سعی کرده است که با نقد مرزها و مرزبندیهای مصنوعی خاورمیانه،آرایش جدیدی از ترسیم مجدد و احتمالی مرزهای این منطقه استراتژیک را درآینده ارائه دهد.از آنجا که این مقاله از کردستان به مانند اوج بیعدالتی در مرزبندیهای گذشته در این سرزمین سخن به میان آورده، توجه رسانه های ترک را نیز به خود جلب کرده و این امر نیز مرا بر آن داشت که سعی در ترجمه آن کرده و به خوانندگان کرد عرضه دارم.اگرچه نوشته ذیل از اصطلاحات و واژه های مبهم،تخصصی و ناشناخته فراوانی بهره گرفته و کلیت آنرا به شکلی خسته کننده و خشک درآورده بوداما سعی شده است با ترجمه ای نیمه آزاد،با زبانی ساده نوشته به خواننده رسانیده شود.در ضمن بنده به نوبه خود از احتمال وجود نارسایی در نوشته پوزش می طلبم.
مرزهای بین المللی هیچگاه همیشگی نبوده اند و این نهایت بی انصافی و ناعدالتی خواهد بود اگر با کشیدن مرزها و حصارهای مصنوعی جدائیهای عظیم میان آزادی و فشار،مدارا و بیرحمی، تروریسم و قانون و یا جنگ و صلح ایجاد کرد.بیشترین و مهمترین مرزبندیهای مستبدانه،مصنوعی و ناعادلانه را در جهان میتوان در آفریقا و خاورمیانه دید.مرزهای ترسیم شده بوسیله خودخواهان اروپایی(آنهای که خود بیشترین مزاحمتها را برای مرزهای همسایگان خود و حاکمیت ارضی هم درست کردند) بوجود آمدند. مرزبندیهای ناهمگن در آفریقا به مرگ میلیونها نفر منجر شده است و حال نیز ادامه دارد.اما جدا از آفریقا،غیرمنصفانه ترین مرزبندیها (با وام گرفتن ازتئوریهای چرچیل) در خاورمیانه رخ داد.با استدلال به اینکه هرچه مرزها و کشورها بیشتر،آشفتگی بیشتر و در نتیجه تحلیل بردن قدرت حاکمان و قدرتهای منطقه بیشتر و آسانتر خواهد بود. امروزه در خاورمیانه مشکلات آنچنان انبوهند که این مرزبندیها تنها می تواند یکی از معلول های این آشفتگی ها باشد.
رکود رسوائی آور فرهنگی،عدم تساوی،اختلافات مرگ آور مذهبی،بنیاد گرایی دینی،تابوی عظیم در نزاع با درک جامع به اینکه اسلام دلیل اصلی و عامل اساسی تمامی این واماندگی ها و عدم موفقیت هاست.بدتر از همه تقدیس و ستایش های مصنوعی مرزبندیهای بین المللی از جانب دیپلماتهای ما غربیان،باعث و بانی بیشتر این مشکلات بوده است.البته که بیرحمی و سختگیری دیکتاتورمآبانه و دراکونی(سردار مقنن و سختگیر آتن باستان) توانسته است اقلیتهای دینی و قومی خاورمیانه را آنچنان در هم ادغام کند که عدم تعدیل و ترمیم مرزها را در این منطقه استراتژیک به گمان خود ضمانت کرده اند. و این در حالی است که این اتحادهای اجباری یا بر پایه خون و خشونت استوار گردیده یا با اعتماد زیردستان به اینکه نیروی کافی برای غلبه بر گروه و اقلیت حاکم را ندارند.پس بناچار وضع موجود را پذیرفته وسکوت پیشه کرده اند.به همین دلیل حتی سرور و شادمانی ساختگی آنها نیز عدم نارضایتیشان را ابراز می دارد و بیانگر اظهارات باطنی ایشان نیست.
در این نوشته مرزها با ضمیمه سازیهای تصحیح یافته ای طرح ریزی شده اند و اذعان به این نکته اشتباهات تحمیل شده به کردها،بلوچها و اعراب شیعه در خاورمیانه و تداوم آن تا به امروز ضروری به نظر می رسد.اما قابل ذکر است که این مرزبندیهای جدید نیز باز هم مسیحیان بهائیان،نقشبندیها،اسماعیلی ها و بسیاری دیگر از اقلیتها را شامل نمی شود.
یکی دیگر از اشتباهات جبران نشدنی که تلافی آن هیچگاه امکان پذیر نبوده و نیست،دادن خاک و یا یک قلمرو سیاسی در برابر مکافاتی است که بر سر گروهی آمده است.همانند ژینوساید ارمنی ها که توسط ترکان امپراطوری عثمانی در اوایل صده گذشته و همچنین انفال وژینوساید کردها توسط صدام در اواخر قرن گذشته روی داد. حال در صورت عدم توجه به مرزبندیهای جدید در خاورمیانه و عدم بحث بر سر راهکارهای خروج از این بحرانها هیچگاه خاورمیانه ای توام با صلح و آرامش نخواهیم دید.برای کسانی که از طرح موضوعات اینچنینی مانند دگرگون کردن مرزها و ایجاد دولت ملتهای جدید تنفر و یا ترس دارند و آنرا در راستای خوش خدمتی به ملت و گروهی می دانند باید گفت که جستجوی مکانیسمی منطقی برای خوابانیدن بحرانهای موجود،تنها راه جلوگیری از تشدید آن است.
برطبق اصول سیاست جهانی ،ابزاری موثرتر،مشخص تر و کوتاهتر از جنگ وجود ندارد تا بتوان به وسیله آن مرزها را از هم شکافت و بلوکهای سیاسی جدیدی پدید آورد.تقلای فکری برای درک
بلوکهای سیاسی و مذهبی موجود در خاورمیانه در چنین شرایطی وسعت مشکلاتی را که با آنها روبرو خواهیم شد را آشکار خواهد کرد. ما با مصنوعات بشری بسیار عظیم و بلوک بندیهای ناهمگنی مواجه هستیم که بسیار نیز از هم گسیخته اند در حالی که پیوند دادن آنها با اوج خشونت صورت گرفته است نه با تعامل و اختیار و انتخاب.(تجزیه کردستان به چهار بخش و الحاق آن به چهار کشور مجاور،کشتار ارمنی ها و اعراب شیعه در عراق،اختلافات ارضی اسرائیل و فلسطینیان، ناآرامی ها در مرزهای پاکستان وهند و ...).
مسئله بعدی در جواب به کسانی که مرزبندیهای جدید را غیر ضروری و حتی مسئله ای غیر قابل تفکر و تعقل میدانند باید یادآوری کرد که تغیرات در این مرزها هیچگاه متوقف نشده است و این شرایط هرگز ایستا و ثابت نبوده اند.بسیاری از مرزها از کنگو تا کوزوو تا کوههای کواکوسووس(جنوب روسیه و امتداد آن تا دریای خزر و سیاه) در حال تغیر بوده و هستند درست همانند تغیر سفرا،نمایندگان و مقامات دولتها و کشورها در چشم به هم زدنی.دیدن چنین تغییر و تحولاتی نه تنها محتاج به مطالعات فراوان نیست بلکه به روشنی روز است و نمونه هایش در مقابل چشمان ما.( آخرین تشکیل دولت و مرز جدید را تنها چند هفته قبل در مونته نگرو دیدیم و طبعا کوزوو و شاید هم کردستان در صف انتظار این آزمون تاریخی قابل تکرار باشند.م).
یکی از مکانیسمها بسیار کثیف و وحشیانه ای که 5000 سال است در تاریخ رخ داده است ژینوساید و تصفیه قومی و مذهبی است توسط حاکمان جلاد و دیکتاتور و دلیل اصلی آنهم مرزکشی های ناعادلانه بوده است.این مسئله حساسیت زیادی میان خوانندگان آمریکایی و اسرائیلی دارد.اسرائیلی که می خواهد روابط دوستانه و توام با صلح و آرامش و منطقی با همسایه عرب فلسطینی خود داشته باشد. به همین دلیل می خواهد به مرزهای قبل از سال 1967 باز گردد و خود را با شرایط جدید جهان سازگار سازد و نگرانی های مشروع امنیتی خویش را نیز مورد توجه قرار می دهد.اما بحث بر سر مالکیت اورشلیم و سرزمینهای اطراف آن همچنان لاینحل باقی مانده است زیرا این سرزمین به خون هزاران کس از دو طرف آغشته است و ممکن است کوچکترین خطایی موجب تحریک هردو طرف و بحرانی دوباره می شود.
تاریخ نشان داده است که هرکجا احزاب،گروهها و دستجات ملی و مذهبی، سرمایه ها،قلمرو،برتری جویی،حرص و طمع و ثروت نفت را در خاورمیانه ملاک کار خود قرار داده اند،بحران،کشتار و ناآرامی رخ داده است.پس به ما اجازه دهید که در بررسی ای کوتاه به بحث در مورد مجموعه ای از این واحدها بپردازیم.مواردی که چشم پوشی از آنها نمی تواند به آسانی صورت بگیرد.
در خاورمیانه بزرگ مهمترین ظلم و بی عدالتی ای که به چشم میخورد،عذاب و ظلم وستمهایی است که درسرزمینهای حدفاصل بالکان و هیمالیا در نبود یک دولت مستقل کرد رخ داده و تا به حال نیز ادامه دارد. در این منطقه به هم پیوسته در قلب خاورمیانه 27 تا 36 میلیون کرد زندگی می کنند.(بدون آنکه صحت این آمار و ارقام را بذانیم زیرا که کشورهای حاکم بر سرزمینهای کردها هیچگاه اجازه یک سرشماری آزاد و آشکار را به کسی نداده اند).آمارها نشان می دهند که کردها بزرگترین ملت بدون دولت در جهانند و بدتر از آن ظلم وستمهایی است که حکومتهای اشغالگر کردستان مدام بر ساکنان این سرزمین روا داشته اند.سرزمینی که تاریخ به یاد دارد که حداقل از زمان گزنفون قلمرو و محل سکنای کردها بوده و است.آمریکا و هم پیمانان او پس از سقوط بغداد شانس بسیار بزرگ و برحقی را بدست آوردند که تا ظلم و ستمهای را که بر کردها رواداشته شده بود جبران کنند و یا در راه جبران به خود آنها کمک می کردند .ما(آمریکائیها) باید هر چه سریعتر عراق را به سه کشور کرد،سنی و شیعه تقسیم می کردیم اما متاسفانه چنین چیزی به دلیل ترسویی در سیاست خارجی و فقدان تصور آینده ای روشن شکل نگرفت.تحکیم قدرت کردها در حکومت مرکزی که با حمایت مشتاقانه آمریکاییها روبرو شد تنها یک روی سکه است.جالبتر از آن اجرای همان همه پرسی آزادی است که برای اولین بار به دست کردها و برای کردستان در حدود دو سال قبل انجام شد.در این همه پرسی نتیجه جالبی بدست آمد و آن اینکه: نزدیک به 100% کردهای عراق به استقلال رای دادند. و این همان روی دیگر سکه بود.
در ترکیه نیز کردها دهه هاست فشار سخت و کشنده نظامیان ترک را تحمل می کنند.سالهاست از این ملت متمدن به عنوان" ترکهای کوهی" یاد می شود و حاکمیت ترک در صدد نابودی و ریشه کن کردن هویت ملی و از آن فراتر نابودی فیزیکی آنهاست.به سهولت می توان دید که در سه دهه اخیر خشونتها شدت گرفته است و در واقع می توان گفت که شرق ترکیه( کردستان) مانند منطقه جنگی اشغال شده است.چنین وضعی برای کردها در سوریه و ایران نیز قابل شرح است.همگی کردها علاقه مند بهم پیوستن در کشوری مستقل به نام کرستان هستند و میخواهند اگر بتوانند.
با این تفاسیر،خودداری قدرتها و دموکراسیهای قدرتمند جهان و عدم پشتیبانی آنها از استقلال کردها مغایر با رعایت دموکراسی و اصول حقوق بشر می باشد.علاوه بر آن غفلت از این مسئله می تواند که ترکیب وحشتناکی از حوادث ناخواسته را در آینده رقم بزند.جدا از خطا وسهل انگاری دولت در این زمینه،مشل بزرگتر عدم توجه رسانه های ما (آمریکا) در برخورد با قضیه کردهاست. به هر جهت در صورت شکل گیری،دولت مستقل کردستان منطقه ای را شامل خواهد شد از "دیاربکر" تا "تبریز" که از لحاظ استراتژیک تنها کشور خواهد بود که حامی غرب و در ائتلاف با آنهاست در پهنه وسیع جغرافیایی از بلغارستان تا ژاپن.
چنین مرزبندی ای سه ایالت سنی نشین را در عراق به همرا شیعیان باقی می گذارد که سرانجام به دلیل ضعق و کوچکی چاره ای جزء اتحاد با همتایان سوری خود نخواهندداشت.سوریه ای که سواحل غربی خود را به لبنان قدرتمند واگذار کرده و به عبارت دیگر فوننزیای باستان دوباره شکل گرفته است.(phonenecia ).
دولت بعدی دولت شیعیان عرب است که در جنوب عراق شکل میگیرد و کم کم مناطق شیعه نشین کناره های جنوبی خلیج فارس و جنوب غربی ایران را نیز در بر خواهد گرفت.اردن ممکن است که قلمرو خود را حفظ کند صرف نظر از پیشرویی ای که در شمال شرق عربستان خواهد کرد و البته در این راه هزینه های هنگفت مالی و انسانی نیز می پردازد.
در مجموع علیرغم ایستایی و رکود عظیم در جهان اسلام،مرجعیت پادشاهی خانواده آل سعود در عربستان و شیوه عملکرد " مکه" و "مدینه" در رهبری هم کیشان مسلمان خود تقدس آنها را ضمانت می کند.تا زمانی که این اماکن مقدس تحت کنترل شدید و پلیسی حاکمیتهای متعصب و سرسخت رژیمهای منطقه هستند و از طرف دیگر از ثروت عظیم نفت بهره میگیرند،سعودیها قادر خواهند بود که پروژه های وهابیت خود را با طرح و برنامه ریزی دقیق و توانمندانه ار به پیش برند.نظم دادن به اعتقادات دینی در آنسوی مرزها و افزایش بیش از پیش ثروت خاندان آل سعود برآیند و نفوذ و اعتبار آنها را درپی خواهد داشت و این همان بدترین چیزی است که ممکن است برای جهان اسلام اتفاق بیافتد از زمان شکست اعراب از امپراطوری عثمانی تا به امروز.در این میان غیر مسلمانان کوچکترین تاثیری در تغیر و شیوه حاکمیت در شهرهای مقدس اسلامی نخواهند داشت و بدین ترتیب آرامش و اداره جهان اسلام با مرکزیت "مکه و مدینه" قابل تصور است.
در صورت پیروزی چنین طرحی فرمانروایی جهان اسلام بوسیله شورایی متشکل از نمایندگان مهمترین مدارس دینی و مهمترین حرکتهای اسلامی در سراسر ممالک تحت سلطه مسلمانان به صورت چرخشی و دوره ای با مرکزیت سرزمینهای مقدس اداره میشود.همانند سیستمی شبیه به نسخه اسلامی واتیکان.مرکزیتی قدرتمند برای جهان اسلام که نشان از ایمان و اعتقاد داشته باشد نه صرفا حکمرانی و فرمانروایی.عدالت واقعی(همان چیزی که ما قدرت دوست داشتن واقعی آن را نداریم) ممکن است در چنین عربستانی یافت شود که همین سیستم احتمال دارد که سواحل نفت خیز خلیج فارس را به کشور شیعه تازه شکل گرفته واگذار کند و این درحالی است که گوشه جنوبی عربستان نیز به یمن تعلق می گیرد.محدود شدن سرزمینهای متعلق به خاندان آل سعود به اطراف ریاض و سرزمینهای خاندان سلطنتی ممکن است موذیگری این سلاطین را در جهان اسلام به دست فراموشی بسپارد.
ایران،کشوری وسیع با مرزهای پرتنش.کشوری که بیشتر قلمرو خود را به دلیل شکل گیری آذربایجان متحد،بلوچستان و کردستان آزاد و کشور شکل گرفته از شیعیان از دست داده است.اما ممکن است که ولایاتی را در قلب افغانستان امروزی به غیر تز کابل به دست آورد.سرزمینهایی که سابقه ای تاریخی و پیوند نژادی دیرینه ای دارند به سرزمین مادری پارس باستان.در عمل شکل گیری مجدد ایران با اتحادی از اقوام فارس زبان ساکن در آسیای میانه،افغانستان،تاجیکستان وجود دارد.در این میان تنها مشل عمده سرنوشت شهر استراتژیک بندر عباس و نواحی اطراف آن خواهد بود که دروازه تنگه حیاتی هرمز به شمار می رود. بسیار طبیعی است که این شهر نیز به اتحاد دولت شیعیان شکل گرفته در دوسوی خلیج بپیوندد.
افغانستان که بخشهای فارس نشین خود را به ایران واگذار کرده است اما در عوض ایالات شمال شرقی پاکستان را به دست خواهد آورد.ایالات قبیله ای که اشتیاق فراوان به اتحاد دوباره به همقطاران خود در آنسوی مرز دارند.ترسیم چنین نقشه ای و چنین اتحادهایی البته که دلبخواهی و به همین سادگی نخواهد بود بلکه بر اساس نظرسنجی ها و نتایج همه پرسیهایی خواهد بود که در فضایی آزاد و دموکراتیک و در برابر چشمان جهانیان و در میان توده های جمعیتی ملی،زبانی و مذهبی ساکنان آن مناطق صورت خواهد گرفت.
رکود رسوائی آور فرهنگی،عدم تساوی،اختلافات مرگ آور مذهبی،بنیاد گرایی دینی،تابوی عظیم در نزاع با درک جامع به اینکه اسلام دلیل اصلی و عامل اساسی تمامی این واماندگی ها و عدم موفقیت هاست.بدتر از همه تقدیس و ستایش های مصنوعی مرزبندیهای بین المللی از جانب دیپلماتهای ما غربیان،باعث و بانی بیشتر این مشکلات بوده است.البته که بیرحمی و سختگیری دیکتاتورمآبانه و دراکونی(سردار مقنن و سختگیر آتن باستان) توانسته است اقلیتهای دینی و قومی خاورمیانه را آنچنان در هم ادغام کند که عدم تعدیل و ترمیم مرزها را در این منطقه استراتژیک به گمان خود ضمانت کرده اند. و این در حالی است که این اتحادهای اجباری یا بر پایه خون و خشونت استوار گردیده یا با اعتماد زیردستان به اینکه نیروی کافی برای غلبه بر گروه و اقلیت حاکم را ندارند.پس بناچار وضع موجود را پذیرفته وسکوت پیشه کرده اند.به همین دلیل حتی سرور و شادمانی ساختگی آنها نیز عدم نارضایتیشان را ابراز می دارد و بیانگر اظهارات باطنی ایشان نیست.
در این نوشته مرزها با ضمیمه سازیهای تصحیح یافته ای طرح ریزی شده اند و اذعان به این نکته اشتباهات تحمیل شده به کردها،بلوچها و اعراب شیعه در خاورمیانه و تداوم آن تا به امروز ضروری به نظر می رسد.اما قابل ذکر است که این مرزبندیهای جدید نیز باز هم مسیحیان بهائیان،نقشبندیها،اسماعیلی ها و بسیاری دیگر از اقلیتها را شامل نمی شود.
یکی دیگر از اشتباهات جبران نشدنی که تلافی آن هیچگاه امکان پذیر نبوده و نیست،دادن خاک و یا یک قلمرو سیاسی در برابر مکافاتی است که بر سر گروهی آمده است.همانند ژینوساید ارمنی ها که توسط ترکان امپراطوری عثمانی در اوایل صده گذشته و همچنین انفال وژینوساید کردها توسط صدام در اواخر قرن گذشته روی داد. حال در صورت عدم توجه به مرزبندیهای جدید در خاورمیانه و عدم بحث بر سر راهکارهای خروج از این بحرانها هیچگاه خاورمیانه ای توام با صلح و آرامش نخواهیم دید.برای کسانی که از طرح موضوعات اینچنینی مانند دگرگون کردن مرزها و ایجاد دولت ملتهای جدید تنفر و یا ترس دارند و آنرا در راستای خوش خدمتی به ملت و گروهی می دانند باید گفت که جستجوی مکانیسمی منطقی برای خوابانیدن بحرانهای موجود،تنها راه جلوگیری از تشدید آن است.
برطبق اصول سیاست جهانی ،ابزاری موثرتر،مشخص تر و کوتاهتر از جنگ وجود ندارد تا بتوان به وسیله آن مرزها را از هم شکافت و بلوکهای سیاسی جدیدی پدید آورد.تقلای فکری برای درک
بلوکهای سیاسی و مذهبی موجود در خاورمیانه در چنین شرایطی وسعت مشکلاتی را که با آنها روبرو خواهیم شد را آشکار خواهد کرد. ما با مصنوعات بشری بسیار عظیم و بلوک بندیهای ناهمگنی مواجه هستیم که بسیار نیز از هم گسیخته اند در حالی که پیوند دادن آنها با اوج خشونت صورت گرفته است نه با تعامل و اختیار و انتخاب.(تجزیه کردستان به چهار بخش و الحاق آن به چهار کشور مجاور،کشتار ارمنی ها و اعراب شیعه در عراق،اختلافات ارضی اسرائیل و فلسطینیان، ناآرامی ها در مرزهای پاکستان وهند و ...).مسئله بعدی در جواب به کسانی که مرزبندیهای جدید را غیر ضروری و حتی مسئله ای غیر قابل تفکر و تعقل میدانند باید یادآوری کرد که تغیرات در این مرزها هیچگاه متوقف نشده است و این شرایط هرگز ایستا و ثابت نبوده اند.بسیاری از مرزها از کنگو تا کوزوو تا کوههای کواکوسووس(جنوب روسیه و امتداد آن تا دریای خزر و سیاه) در حال تغیر بوده و هستند درست همانند تغیر سفرا،نمایندگان و مقامات دولتها و کشورها در چشم به هم زدنی.دیدن چنین تغییر و تحولاتی نه تنها محتاج به مطالعات فراوان نیست بلکه به روشنی روز است و نمونه هایش در مقابل چشمان ما.( آخرین تشکیل دولت و مرز جدید را تنها چند هفته قبل در مونته نگرو دیدیم و طبعا کوزوو و شاید هم کردستان در صف انتظار این آزمون تاریخی قابل تکرار باشند.م).
یکی از مکانیسمها بسیار کثیف و وحشیانه ای که 5000 سال است در تاریخ رخ داده است ژینوساید و تصفیه قومی و مذهبی است توسط حاکمان جلاد و دیکتاتور و دلیل اصلی آنهم مرزکشی های ناعادلانه بوده است.این مسئله حساسیت زیادی میان خوانندگان آمریکایی و اسرائیلی دارد.اسرائیلی که می خواهد روابط دوستانه و توام با صلح و آرامش و منطقی با همسایه عرب فلسطینی خود داشته باشد. به همین دلیل می خواهد به مرزهای قبل از سال 1967 باز گردد و خود را با شرایط جدید جهان سازگار سازد و نگرانی های مشروع امنیتی خویش را نیز مورد توجه قرار می دهد.اما بحث بر سر مالکیت اورشلیم و سرزمینهای اطراف آن همچنان لاینحل باقی مانده است زیرا این سرزمین به خون هزاران کس از دو طرف آغشته است و ممکن است کوچکترین خطایی موجب تحریک هردو طرف و بحرانی دوباره می شود.
تاریخ نشان داده است که هرکجا احزاب،گروهها و دستجات ملی و مذهبی، سرمایه ها،قلمرو،برتری جویی،حرص و طمع و ثروت نفت را در خاورمیانه ملاک کار خود قرار داده اند،بحران،کشتار و ناآرامی رخ داده است.پس به ما اجازه دهید که در بررسی ای کوتاه به بحث در مورد مجموعه ای از این واحدها بپردازیم.مواردی که چشم پوشی از آنها نمی تواند به آسانی صورت بگیرد.
در خاورمیانه بزرگ مهمترین ظلم و بی عدالتی ای که به چشم میخورد،عذاب و ظلم وستمهایی است که درسرزمینهای حدفاصل بالکان و هیمالیا در نبود یک دولت مستقل کرد رخ داده و تا به حال نیز ادامه دارد. در این منطقه به هم پیوسته در قلب خاورمیانه 27 تا 36 میلیون کرد زندگی می کنند.(بدون آنکه صحت این آمار و ارقام را بذانیم زیرا که کشورهای حاکم بر سرزمینهای کردها هیچگاه اجازه یک سرشماری آزاد و آشکار را به کسی نداده اند).آمارها نشان می دهند که کردها بزرگترین ملت بدون دولت در جهانند و بدتر از آن ظلم وستمهایی است که حکومتهای اشغالگر کردستان مدام بر ساکنان این سرزمین روا داشته اند.سرزمینی که تاریخ به یاد دارد که حداقل از زمان گزنفون قلمرو و محل سکنای کردها بوده و است.آمریکا و هم پیمانان او پس از سقوط بغداد شانس بسیار بزرگ و برحقی را بدست آوردند که تا ظلم و ستمهای را که بر کردها رواداشته شده بود جبران کنند و یا در راه جبران به خود آنها کمک می کردند .ما(آمریکائیها) باید هر چه سریعتر عراق را به سه کشور کرد،سنی و شیعه تقسیم می کردیم اما متاسفانه چنین چیزی به دلیل ترسویی در سیاست خارجی و فقدان تصور آینده ای روشن شکل نگرفت.تحکیم قدرت کردها در حکومت مرکزی که با حمایت مشتاقانه آمریکاییها روبرو شد تنها یک روی سکه است.جالبتر از آن اجرای همان همه پرسی آزادی است که برای اولین بار به دست کردها و برای کردستان در حدود دو سال قبل انجام شد.در این همه پرسی نتیجه جالبی بدست آمد و آن اینکه: نزدیک به 100% کردهای عراق به استقلال رای دادند. و این همان روی دیگر سکه بود.
در ترکیه نیز کردها دهه هاست فشار سخت و کشنده نظامیان ترک را تحمل می کنند.سالهاست از این ملت متمدن به عنوان" ترکهای کوهی" یاد می شود و حاکمیت ترک در صدد نابودی و ریشه کن کردن هویت ملی و از آن فراتر نابودی فیزیکی آنهاست.به سهولت می توان دید که در سه دهه اخیر خشونتها شدت گرفته است و در واقع می توان گفت که شرق ترکیه( کردستان) مانند منطقه جنگی اشغال شده است.چنین وضعی برای کردها در سوریه و ایران نیز قابل شرح است.همگی کردها علاقه مند بهم پیوستن در کشوری مستقل به نام کرستان هستند و میخواهند اگر بتوانند.
با این تفاسیر،خودداری قدرتها و دموکراسیهای قدرتمند جهان و عدم پشتیبانی آنها از استقلال کردها مغایر با رعایت دموکراسی و اصول حقوق بشر می باشد.علاوه بر آن غفلت از این مسئله می تواند که ترکیب وحشتناکی از حوادث ناخواسته را در آینده رقم بزند.جدا از خطا وسهل انگاری دولت در این زمینه،مشل بزرگتر عدم توجه رسانه های ما (آمریکا) در برخورد با قضیه کردهاست. به هر جهت در صورت شکل گیری،دولت مستقل کردستان منطقه ای را شامل خواهد شد از "دیاربکر" تا "تبریز" که از لحاظ استراتژیک تنها کشور خواهد بود که حامی غرب و در ائتلاف با آنهاست در پهنه وسیع جغرافیایی از بلغارستان تا ژاپن.
چنین مرزبندی ای سه ایالت سنی نشین را در عراق به همرا شیعیان باقی می گذارد که سرانجام به دلیل ضعق و کوچکی چاره ای جزء اتحاد با همتایان سوری خود نخواهندداشت.سوریه ای که سواحل غربی خود را به لبنان قدرتمند واگذار کرده و به عبارت دیگر فوننزیای باستان دوباره شکل گرفته است.(phonenecia ).
دولت بعدی دولت شیعیان عرب است که در جنوب عراق شکل میگیرد و کم کم مناطق شیعه نشین کناره های جنوبی خلیج فارس و جنوب غربی ایران را نیز در بر خواهد گرفت.اردن ممکن است که قلمرو خود را حفظ کند صرف نظر از پیشرویی ای که در شمال شرق عربستان خواهد کرد و البته در این راه هزینه های هنگفت مالی و انسانی نیز می پردازد.
در مجموع علیرغم ایستایی و رکود عظیم در جهان اسلام،مرجعیت پادشاهی خانواده آل سعود در عربستان و شیوه عملکرد " مکه" و "مدینه" در رهبری هم کیشان مسلمان خود تقدس آنها را ضمانت می کند.تا زمانی که این اماکن مقدس تحت کنترل شدید و پلیسی حاکمیتهای متعصب و سرسخت رژیمهای منطقه هستند و از طرف دیگر از ثروت عظیم نفت بهره میگیرند،سعودیها قادر خواهند بود که پروژه های وهابیت خود را با طرح و برنامه ریزی دقیق و توانمندانه ار به پیش برند.نظم دادن به اعتقادات دینی در آنسوی مرزها و افزایش بیش از پیش ثروت خاندان آل سعود برآیند و نفوذ و اعتبار آنها را درپی خواهد داشت و این همان بدترین چیزی است که ممکن است برای جهان اسلام اتفاق بیافتد از زمان شکست اعراب از امپراطوری عثمانی تا به امروز.در این میان غیر مسلمانان کوچکترین تاثیری در تغیر و شیوه حاکمیت در شهرهای مقدس اسلامی نخواهند داشت و بدین ترتیب آرامش و اداره جهان اسلام با مرکزیت "مکه و مدینه" قابل تصور است.
در صورت پیروزی چنین طرحی فرمانروایی جهان اسلام بوسیله شورایی متشکل از نمایندگان مهمترین مدارس دینی و مهمترین حرکتهای اسلامی در سراسر ممالک تحت سلطه مسلمانان به صورت چرخشی و دوره ای با مرکزیت سرزمینهای مقدس اداره میشود.همانند سیستمی شبیه به نسخه اسلامی واتیکان.مرکزیتی قدرتمند برای جهان اسلام که نشان از ایمان و اعتقاد داشته باشد نه صرفا حکمرانی و فرمانروایی.عدالت واقعی(همان چیزی که ما قدرت دوست داشتن واقعی آن را نداریم) ممکن است در چنین عربستانی یافت شود که همین سیستم احتمال دارد که سواحل نفت خیز خلیج فارس را به کشور شیعه تازه شکل گرفته واگذار کند و این درحالی است که گوشه جنوبی عربستان نیز به یمن تعلق می گیرد.محدود شدن سرزمینهای متعلق به خاندان آل سعود به اطراف ریاض و سرزمینهای خاندان سلطنتی ممکن است موذیگری این سلاطین را در جهان اسلام به دست فراموشی بسپارد.
ایران،کشوری وسیع با مرزهای پرتنش.کشوری که بیشتر قلمرو خود را به دلیل شکل گیری آذربایجان متحد،بلوچستان و کردستان آزاد و کشور شکل گرفته از شیعیان از دست داده است.اما ممکن است که ولایاتی را در قلب افغانستان امروزی به غیر تز کابل به دست آورد.سرزمینهایی که سابقه ای تاریخی و پیوند نژادی دیرینه ای دارند به سرزمین مادری پارس باستان.در عمل شکل گیری مجدد ایران با اتحادی از اقوام فارس زبان ساکن در آسیای میانه،افغانستان،تاجیکستان وجود دارد.در این میان تنها مشل عمده سرنوشت شهر استراتژیک بندر عباس و نواحی اطراف آن خواهد بود که دروازه تنگه حیاتی هرمز به شمار می رود. بسیار طبیعی است که این شهر نیز به اتحاد دولت شیعیان شکل گرفته در دوسوی خلیج بپیوندد.
افغانستان که بخشهای فارس نشین خود را به ایران واگذار کرده است اما در عوض ایالات شمال شرقی پاکستان را به دست خواهد آورد.ایالات قبیله ای که اشتیاق فراوان به اتحاد دوباره به همقطاران خود در آنسوی مرز دارند.ترسیم چنین نقشه ای و چنین اتحادهایی البته که دلبخواهی و به همین سادگی نخواهد بود بلکه بر اساس نظرسنجی ها و نتایج همه پرسیهایی خواهد بود که در فضایی آزاد و دموکراتیک و در برابر چشمان جهانیان و در میان توده های جمعیتی ملی،زبانی و مذهبی ساکنان آن مناطق صورت خواهد گرفت.
پاکستان،کشور مصنوعی و دستکرد دیگر،مناطق بلوچ نشین خود را به نفع کشور بلوچستان تازه شکل گرفته از دست خواهد داد.از آن پس پاکستانی خالص،طبیعی و یکدست در کناره های غربی هندوستان به حیات سیاسی خود ادامه میدهد به استثنای مناطق شرقی کراچی که ممکن است سهم همسایه قدرتمند و وسیع او شود.
دولت شهر امارات متحده عربی سرنوشت نامشخص و مبهمی خواهد داشت.همچنان که اصالت وحودی کنونی آن نیز به همین شیوه است.بعضی خواستار الحاق آن به کشور عربی شیعه شکل گرفته در امتداد دوسوی خلیج فارس خواهند شد و از طرف دیگر پاکدینان و ساکنان خوشگذران و عیاش آن سرزمین نیز باید که حق تعیین سرنوشت خود را داشته باشند و بتوانند که زنگی خود را در قالب همین دولت شهرهای کنونی ادامه دهند.علاوه بر آن دسترسیشان به آبهای آزاد حرص و طمع آنها را در حفظ استقلالشان افزایش می دهد.
در این میان تنها کویت خواهد بود که احتمالا با مرزهای کنونی اش پا برجا می ماند.همانند همسایه ی کوچکش عمان.
در همه موارد مرزبندیهای مجدد،فاکتورهای ملی و مذهبی مورد توجه قرار می گیرند و در برخی موارد هردو با هم.اگرچه ما توان به کارگیری عصای سحرآمیز را برای بحث بر سر ترمیم این مرزها نمیتوانیم به کار ببریم اما باید گزینشهای منطقی و ترجیحهایی حق خواهانه کرد.حال بررسی مرزبندیها و نقشه های کنونی نشان میدهد که اشتباهات بسیار فاحشی برجغرافیای سیاسی جهان و مخصوصا خاورمیانه تحمیل شده است.در این میان فرانسویان وانگلیسی ها در نتیجه احساس رقابت استعمارگرانه خود و نقشه های سیاسی پشت پرده و موذیانه خود از اواخر قرن نوزده و تا اواخر قرن بسیتبه نفع چند دولت و چند مذهب و در پی زدوبندهای نهانی دهها مرز سیاسی ناهمگن تعریف کرده اند و در نتیجه هر شکست و هر پیروزی با هم ویا در برابر هم مرزهای جدیدی ترسیم کرده اند و بدون آنکه توجهی به واقعیتهای منطقه و جهان مبذول کنند.
تغییر مرزها در دیدگاه عوام به خواسته ای غیر قابل دسترس و حتی بدون مناقشه تبدیل شده است.اما برای آینده زمان باقیست و احتمال وقوع حوادث غیرقابل پیش بینیو توام با خونریزی،کشتار،زدوبندها و.. هر زمان ممکن است.به بیان دیگر پدیدار شدن مرزهای جدید،به آسانی قابل تصور است .مردان وزنان غیور ما(آمریکا) در یونیفورم کارزار جهانی علیه تروریسم،همیشه در این مناطق حضور دارند ودر این پوشش هم برای برقراری دموکراسی و حقوق بشر و هم برای بدست آوردن آسانتر ذخایر نفت در منطقه در تلاشند.
تقسیم بندیهای ناعادلانه انسانی و اتحادیه های قدرت کنونی از آنکارا تا کراچی،موجی از پریشانی و فلاکت را بر مردمان این مناطق تحمیل کرده است.ساکنان این سرزمینها بستری مستعد برای پرورش مداوم بنیادگرایی دینی،تحقیر فرهنگی علیه زیردستان،استخدام تروریستهای بین المللی و هر آنکه در راستای اجرای نقشه های شیطانیشان بتوانند بیاندیشد و تصمیم گیری کند را دارند.تحت این شرایط است که ملتها و اقلیتهای مذهبی تحت ستم این سرزمینها اندوهگین،افسرده و منفعل گشته و برای نابودی دشمن داخلی و استبداد حاکم چشم به فراسوی مرزها می دوزند.
در جهانی که خود آفریننده تروریسم است و منابع انرژی محدودند،دگردیسی سیستم کنونی خاورمیانه ضروری است و اگر تدین شکل باقی بماند نوید تغییراتی بس عظیم و وحشتناک را می دهد.منطقه ای که نمود و ظهور ناسیونالیسم همیشه همراه با تحقیر،سرکوب،ژینوساید و کشتار مخالفان و زیردستان بوده است و همیشه عقاید مخالف مذهبی و ملی ضمن تهدید و سرکوب،وادار به پذیرش ناامیدانه استبداد گردیده اند.
آمریکا و هم پیمانان او اکنون در موقعیتی هستند که می توانند برای همیشه به این کشمکش و بحرانها خاتمه دهند.در حالی که در عراق امید در حال بازگشت به مردمان است و افغانستان نیز در کفه دیگر این آزمون قرار دارد،در سایر مناطق مانند ایران و ترکیه و حتی پاکستان و سوریه و ... در صورت حلی دموکراتیک و فوری،بحران،خوریزی و کشتار همیشه در صف اول خواهند بود.اگر مرزهای خاورمیانه بزرگ ترسیم مجدد نشوند،بحران و فلاکت غیر قابل اجتناب خواهد بود و ممکن است تاریخ ما را (آمریکا) را گناهکار بداند.به دلیل اینکه نخواسته ایم جلو این خونریزی ها را بگیریم. از طف دیگر احتمال دارد دود این مشکلات در آینده به چشمان خود ما هم برو.
---------------------
موضوع نوشته امروز چقدر سخت است کرد بودن در هیچ جای دنیا ما کردها احساس امنیت نمیکنیم حتی در کشورهای اروپایی بر سر ما معامله میکنند و اول منزوی کردن بعدش کشتن بعدش میگویند خودش مریض بوده است بر اثر مرض خودش فوت کرده است اما حقیقیت چیز دیگریست که آن هم این است سیاستمداران این کشورها با رژیمهای که کردستان را به اشغال خود در آورده اند همکاری میکنند و در صورت لزوم فرد کرد را یا میکشند و یا اگر شد به آن کشورها تحویل میدهند چطور شد که احمد کهنه پوشی را کشتند چرا بعد از کشته شدن احمد کهنه پوشی 2 نفر سوئدی که در ایران زندانی شده بودند آزاد شدند یعنی 2 ماه بعد از کشته شدن احمد کهنه پوشی در شهره خفده دو نفری که از سوی ایران دستگیر شده بودند بلافاصله آزاد شدند و به سوئد برگشتند؟
بلی آنچه من خبر دارم احمد کهنه پوشی قربانی شد در این میان شاید کسانی دیگر هم در این راه قربانی شده باشند اما آنچه باید و شاید ذکرش کرد این است احمد کهنه پوشی پیشمرکه کومه له بود و از سوی رژیم ایران کاملا شناخته شده بود و تو لیست رژیم قرار داشت در این دو شهر دو فرد مزدور ایرانی حالا تعدادشان خیلی زیاد شده است بنامهای شمسی داودیپور سعید موسویفر و عبدلکاظم محمدیان همرا با چند نفر لبنانی تبار که مزور رژیم ایران بودند احمد کهنه پوشی را مورد آزار و اذیت قرار داده بودند مسلمأ اطلاعات در باره احمد را مرتبأ به سفارتخانهای رژیم میدادند.
حالا در این شهر تعداد مزدوران رژیم دو برابر شده است علی سپاهوند مجید خندان جلال اردشیر فرهاد آذر خانم در آینده اگر لازم باشد عکسشان بر روی سایتهایم منتشر میشود.
حال برگردیم به مسئله ای اصلی .
یعنی در مورخ 31/1/2007 احمد کهنه پوشی به قتل رسید و در ماه مارس یعنی نمیه ی ماه مارس دو سوئدی زندانی شده در ایران به اتهام جاسوسی آزاد شدند خوب باید این را با هم مقایسه کرد که معاملاتی در کار بوده است.
سئوال اینجا شروع میشود که چرا احمد کهنه پوشی را کشتند و به ایران تحویلش ندادند؟
خوب احمد کهنه پوشی قبلأ عضو یکی از احزاب بزرگ سوئد بود مسلمأ اطلاعات و چیزیهای داخلی حزب را میدانست به همین خاطر بود که اعدامش کردند در منطقه ای بنام بیلنگه هاوس که عکسش هم هست در حال در باره نامه احمد کهنه پوشی عکسها هست آنجا.
در اینجا چطور انسان را میکشند و چه روشهای را بکار میبرند برای کشتن افراد در این کشورها؟
اول فرد را منزوی میکنند ارتباطش با دیگران قطع میکنند مشکلات برایش درست میکنند و بیکارش میکنند و بعد از اینکه منزویش کردند بعدأ دست شان باز میشود برای کشتن فرد و حتی نامه های نیز بر ضد فرد به داخل خانها می اندازند و علیه فرد دست به تبلیغات میزنند تا فرد را بتوانند کاملأ منزوی کنند بعد از اینکه خوب منزویش کردند خوب میکشنش فرد را .
بلی مسئله احمد کهنه پوشی هم همین طور بود که اول توانستند منزویش کنند و بعدش در سال گذشته ویی را کشتند در آن شهر .
اگر امروز ما این اعمال ننگین را افشا نکنیم فردا نوبت ما هم میرسد و هزاران کرد بیچاره فروخته میشود به اشغالگران کردستان
آزاد سازی گروگانهای سوئدی و شرط و شروط رژیم آخوندی
در تاریخ 14 مارس و پس از اینکه خبر دعوت از نمایندگان مجلس سوئد به ملاقاتی با سفیر تروریست رژیم آخوندی در پارلمان سوئد از طرف یکی از نمایندگان سوسیال دمکرات به نام Aleksander Gabelic به بیرون درز پیدا نمود، جمع کثیری از ایرانیان آزاده و به شدت عصبانی از این اقدام مفتضح، با تجمع در مقابل پارلمان سوئد و راهپیمایی در مقابل آن، برپایی نشست با سفیر رژیم فاشیستی مذهبی حاکم بر ایران را محکوم نمودند.روزنامه Dagens Nyheter در شماره 15 مارس، ضمن تهیه گزارش و عکس از این تجمع اعتراضی، با Aleksander Gabelic نیز مصاحبه ای چند خطی انجام داد.
این نماینده مجلس سوئد در پاسخ خبرنگارDN به دلایل برگذاری این دیدار، اظهار داشت: آزادی دو کارگر سوئدی که در زندانهای ایران هستند،دلیل برگزاری این نشست است. این در حالیست که در نامه الکترونیکی این نماینده به دیگر همکارانش، تاکید شده بود که برای برپایی یک شبکه سوئد- ایران در پارلمان، همه شما را به این نشست دعوت می کنم ولی در پایان نامه هم اضافه نموده بود که اگر هم تمایلی به تشکیل چنین شبکه ای ندارید، پس از کارگران بیگناه سوئدی حمایت کنید.
Aleksander Gabelic که از بیزاری اکثریت نمایندگان پارلمان سوئد از ملاقات با سفیر آخوندی و تشکیل چنین شبکه ای اطلاع داشت، برای کشاندن تعداد بیشتری از نمایندگان به این دیدار خفت آور، ناگزیر شد که پای دو کارگر سوئدی را به میان بکشد که تناقضی آشکار با ادعای کذب وی در مصاحبه با خبرنگار Dagens Nyheter است. وی نهایت تلاش خود را برای پنهان نمودن هدف و نقشه اصلی که برآورد کردن خواسته رژیم آخوندی برای تشکیل این شبکه در ازای آزادی گروگانهای سوئدی بود،را انجام داد.
خاطر نشان میشود که تمامی شرکت کنندگان این تجمع اعتراضی نه تنها هیچگونه مخالفتی با آزادی این دو زندانی نداشتند بلکه نظر جمع این بود که این افراد توسط رژیم آخوندی به گروگان گرفته شده اند تا از شکل گیری و اتخاذ یک سیاست قاطع علیه نظام ولایت فقیه از سوی سوئد، ممانعت بعمل آید.
آزادی این دو کارگر سوئدی از زندانهای رژیم، یکی از مشغله های ذهنی و عملی دولت ائتلافی سابق(سوسیال دمکرات، چپ و محیط زیست) و دولت ائتلافی(راست) فعلی بوده و هست اما ملایان که این دو انسان را در چنگالهای خود دارند، زمان را برای به جامه عمل رساندن خواسته ها و شروطشان مغتنم شمرده و کاملا گستاخانه ، این پیام را که در صورت عدم دستیابی به خواسته های ارائه شده، از آزادی این دو نفر، خبری در میان نیست، به گوش سوئدی ها رسانده اند.
حالا سوال اینجاست که خواسته های ملایان از دولت و دستگاه سیاسی سوئد چیست؟ آیا سفرهای پیاپی نمایندگان پارلمان سوئد به تهران، دیدار هیئت مجلس ارتجاع آخوندی از پارلمان سوئد و دیدار با سفیر تروریست و بدنام رژیم در سوئد از پارلمان، بخشی از اجرای شرط و شروط آخوندها توسط سوئدی ها نیست؟
یکی از درخواست های همیشگی ملایان از غرب بطور عام و سوئد بطور خاص، کسب حمایتهای سیاسی و یا به معنای واقعی کلمه، باجهای سیاسی است. در ارتباط با گروگانگیری دو سوئدی، باج سیاسی درخواست شده از جانب ملایان، راه اندازی شبکه ارتباط پارلمانی سوئد و ایران می باشد که این دیدار مخفیانه نیز در راستای تن دادن و هماهنگی پارلمان و دولت سوئد به این باج سیاسی است.
رژیم می خواهد با توسل به به گروگانگیری، شانتاژ و تهدید، از هرگونه قاطع سازی سیاست دولت سوئد جلوگیری نماید و سیاست استمالتی که توسط دولت سابق اعمال می شد، توسط دولت جدید نیز ادامه داده شود و تحمل کوچکترین قاطعیت را از جانب سوئد پذیرا نیست. سیاست استمالت، همان سیاست شکست خورده ای است که مماشاتگران غربی و از جمله سوئدی سالها، برای حفظ نظام ولایت فقیه،بر مفید و اثر بخش بودنش تبلیغ و پافشاری بیش از حدی داشتند و ادعا می نمودند که دیالوگ انتقادی با ملایان می تواند به دمکراسی نوین در خاورمیانه مبدل گردد. ولی همه جهانیان و از جمله مماشاتگران ، با چشمان خود شاهد بودند که نتیجه چنین سیاست غلطی، پاسدار جنایتکاری بنام احمدی نژاد شد. این اتفاق، باعث سرافکنگی بیش از پیش استمالت جویان گردید ولیکن این جماعت که درس وقاحت را در محضر ملایان جنایت پیشه فراگرفته اند، بجای اینکه ذره ای شهامت بخرج دهند و شکست در بازی را بپذیرند، با عدم رعایت قوائد بازی، راه فرار به جلو را به دستور آخوندها برگزیده اند و هر روز، بیشتر و بیشتر در باتلاق متعفن ملایان فرو میروند و سرنوشت و آینده خود را به سرنوشت رژیم پا بگور ولایت فقیه گره زده اند.
اینک مماشاتگر تازه واردی به نام Aleksander Gabelic، دانسته و یا ندانسته، نقش سخنگوی سیاست مماشات نیمه جان سوئد را بعهده گرفته است. وی پس از شوک اولیه لو رفتن روز و تاریخ این دیدار مخفیانه و عدم استقبال نمایندگان شرافتمند پارلمان و پس از شوک دوم ناشی از تجمع اعتراضی ایرانیان آزاده و خشمگین در روبروی ساختمان پارلمان و پس از یک فقره دروغگویی مفتضحانه برای لاپوشانی هدف این دیدار، گاف دیگری می دهد. وی در این مصاحبه کوتاه با روزنامهDagens Nyheter ،ضمن اعتراف غیر مستقیم به دیکتاتور بودن رژیم آخوندی، اظهار فضل نمود که با دیکتاتورها نیز می توان گفتگو کرد.
این گاف استراتژیک برای همیشه به پای وی نوشته خواهد شد. چرا که تاکنون هیچکدام از مماشاتگران به این حقیقت که رژیم آخوندی یک نظام دیکتاتوری است، تن نداده اند بلکه به ملایان کمی انتقاد دوستانه در زمینه عدم رعایت حقوق بشر داشتند و عنوان می نمودند که با گفتگو و کار توضیحی بهمراه مشوقهای سخاوتمندانه!!! می توان این دستگاه را به دمکراسی نزدیکتر و نزدیکتر نمود. ولی Aleksander آب پاکی را روی دست دیگر استمالت جویان ریخت. بدون شک بدلیل این گاف فاحشش، مورد نکوهش و انتقاد قرار گرفته زیرا که پس از افتضاح ایجاد شده حول و حوش این دیدار شکست خورده، وی سرش را پایین گرفته تا موج سنگین محکومیت ها رد گردد و در حال حاضر در یک عقب نشینی تاکتیکی بسر می برد.
این اظهار فضل بر سر رژیم آخوندی و سفیر بدنامش در سوئد نیز همانند پتکی سنگین فرود آمد و موجب رنجیدگی خاطرشان از دوستان مماشاتگر دست اندرکار این شبکه ارتباط پارلمانی گشت. اینگونه که بنظر می آید آن قول آبکی و آخوندی مبنی بر آزادی این دو کارگر سوئدی را نیز پس گرفته اند.
نایب رئیس کمیسیون خارجی سوئدUrban Ahlin،که دو سفر به تهران داشته (یکی مخفیانه و دیگری علنی)، پس از بازگشت از آخرین سفرش، ضمن ابراز آه و فغان، اعتراف نمود که رژیم آخوندی از وی خواسته ها و انتظاراتی داشت که در حوزه کار، اختیارات و ماموریتش نبوده است. وی همچنین اظهار امیدواری نموده بود که این دو زندانی، در ایام سال نوی ایرانی آزاد خواهند گشت. با توجه به اینکه نیمه فروردین ماه نیز سپری شده، نه تنها خبری از آزادی این دو سوئدی نیست بلکه ۱۵ انگلیسی و اخیرا یک آمریکایی و یک فرانسوی نیز به جمع این گروگانها افزوده شدند.روزها و شبهای سخت و جانکاهی برای مماشاتگران سوئدی است. راستی Urban Ahlin پیشتر اعلام نموده بود که در صورت عدم آزادی این دو شهروند سوئدی، در سیاست سوئد در قبال رژیم ملایان تغییراتی صورت خواهد گرفت. آیا این یک ادعای توخالی است و یا اینکه ذراتی از واقعیت را در آن می توان یافت؟
پس از عصبانیت نخست وزیر استمالت جوی انگلیس و ضرب الاجل دادن ۴۸ ساعته به ملایان، رژیم آخوندی با ترس و وحشت غیر قابل تصور و ۲۴ ساعت پیش از پایان ضرب الاجل، مفتضحانه، گروگانهایی را قصد محاکمه و مجازاتشان را داشت، با هدایا،بدرقه و سلام و صلوات به کشور خودشان برگرداند و بقول دوستی بازی را پانزده بر صفر باخت. حال دولت سوئد می خواهد راه آزاد سازی گروگانهای انگلیسی را در پیش گیرد و یا با ادامه دادن به روشهای به گل نشسته مماشاتجویانه و با قبول و زانو زدن در مقابل خواسته های آخوندها، قصد آزادی شهروندان خود را دارد؟
در صورت رویکرد دوم باید منتظر عید نوروز سال آینده بود.
س قادری
-------------------------
| دو زندانی سوئدی آزاد شدند / ابراز رضایت تبعه سوئدی از رفتار ایران در دوره بازداشت | |
| استفان یوهان سون و یاری هیورتمار، دو تبعه کشور سوئد که سال گذشته به جرم انجام اقدامات غیر قانونی در جزیره قشم بازداشت شده بودند پس از دریافت حکم عفو دستگاه قضایی کشورمان بعد از ظهر امروز در محل وزارت امور خارجه به سفیر این کشور در ایران تحویل داده شدند. | |
| به گزارش خبرنگار مهر، در این مراسم علی باقری، مدیر کل اروپای مرکزی و شمالی وزارت امور خارجه، اوربان آهلین، نایب رئیس کمیسیون سیاست خارجی پارلمانی سوئد و سفرای ایران در سوئد در کشورمان نیز حضور داشتند. استفان یوهانسون یکی از دو تبعه سوئدی آزاد شده از سوی ایران در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر، با ابراز خرسندی آزادی خود تاکید کرد که رفتار ایرانی ها در دوران بازداشت با وی بسیار خوب بوده است. وی گفت: از اینکه می توانم به آغوش خانواده ام باز گردم بسیار خوشحال هستم و در مدت بازداشت با ما رفتار بسیار خوبی شد. علی باقری مدیر کل اروپای مرکزی و شمالی وزارت خارجه نیز در کنفرانس خبری که به مناسبت آزادی این دو شهروند سوئدی برگزار شد آزاد شدن این افراد علیرغم باقی ماندن یک سال از مدتی که باید به طور زندانی می گذراندند را اقدامی ناشی از حسن نیت و نظر جمهوری اسلامی ایران و رویکرد حقوق بشری کشورمان توصیف کرد. وی همچنین تاکید کرد که این موضوع هیچ ارتباطی به مسئله هسته ای ایران ندارد. اخبار تعکیلی متعاقبا ارسال می شود... |
| گزارش تصویری / آزادی دو جاسوس سوئدی | |
| استفان یوهانسون و یاری هیور تمار دو تبعه سوئدی که به جرم اعمال غیر قانونی دستگیر و به دو سال زندان محکوم شده بودند قبل از اتمام دوره محکومیت، با حضور رئیس کمیسیون سیاست خارجی پارلمان سوئد و دیگر مقامات و خبرنگاران داخلی و خارجی آزاد شدند. | |
      |
-----------------------
با توجه به فشار روز افزون سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی و عدم رعایت مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط رژیم جمهوری اسلامی، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران متشکل از ایرانیان آزادی خواه و مستقل که با پذیرش قاطع اعلامیه جهانی حقوق بشر (بشرح زیر) و میثاق های آن ، با اعتقاد راسخ به .
1- آزادی های سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی
2- برابری حقوق زنان و مردان
3-جدایی دین از دولت
4- حقوق ادیان ، ملیت ها واقوام
و اقدامات زیر را در دستور کار خود قرار داده است .
1- افشای رژیم جمهوری اسلامی و ارتجاع در همه زمینه ها
2- تشکیل جلسات سخنرانی وتظاهرات و شرکت در تظاهرات همسو
3-همکاری و همیاری با دیگر نهادهای حقوق بشر
4- مبارزه با انواع تبعیض ( راسیسم )
5- دفاع از حقوق پناهندگان ، پناهجویان و مبارزه علیه حذف سیستماتیک حق پناهندگی
ما دست شما آزادگان دور از کشور را به گرمی فشرده و از شما دعوت می نماییم که با پیوستن به این کانون ، در افشا این نظام خائن و جانی در کنار هم متمرکز و تا جاری شدن اعلامیه جهانی حقوق بشر همراه و همکام هم باشیم .
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
اعلامیه جهانی حقوق بشر
مقدمه
از آنجا که شناسایی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقال نا پذیر آنان اساس آزادی ، عدالت و صلح را در جهان تشکیل می دهد.از آنجا که عدم شناسایی و تحقیر حقوق بشر منتهی به اعمال وحشیانه ای گردیده است که روح بشریت را به عصیان واداشته و ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در بیان عقیده آزاد واز ترس و فقر فارغ باشد به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است ، از آنجا که اساسا حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردد. از آنجا که لازم است توسعه روابط دوستانه بین الملل را مورد تشویق قرار داد ،
از آنجا که مردم ملل متحد ، ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسانی و تساوی حقوق زن و مرد مجددا در منشور اعلام کرده اندو تصمیم راسخ گرفته اند که به پیشرفت اجتماعی کمک کنند و در محیطی آزاد، وضع زندگی بهتری به وجود آ ورند، از آنجا که دول عضو ، متحد شده اند که احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر و آزادی های اساسی را باهمکاری سازمان ملل متحد تامین کند ، از آنجا که حسن تفاهم مشترکی نسبت به این حقوق وآزادی هابرای اجرای کامل این تعهد ، کمال اهمیت را دارد ، مجمع عمومی این اعلامیه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ملل ، اعلام می کند تا جمعی و همه ارکان اجتماع ، این اعلامیه را دائما در مد نظر داشته باشند و مجاهدت کنند که بوسیله تعلیم و تربیت ، احترام این حقوق و آزادی ها توصیه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی ، شناسایی و اجرای واقعی و حیاتی آنها، چه در میان خود ملل عضو و چه در بین مردم کشور هایی که در قلمرو آنها می باشند تامین گردد .
ماده 1
تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند .
ماده 2
هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز ، خصوصا از حیث نژاد ، رنگ ، جنس ، زبان ، مذهب ، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت ، وضع اجتماعی ، ثروت ، ولادت یا هر موقعیت دیگر ، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است ، بهره مند گردد. به علاوه هیچ تبعیضی به عمل نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی ، اداری و قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد . گواه این کشور مستقل ، تحت قیمومیت یا غیر خود مختار بوده یا حاکمیت آن به شکل محدودی شده باشد.
ماده 3
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد .
ماده 4
احدی را نمی توان در بردگی نگه داشت و داد و ستد بردگان به هر شکلی که باشد ممنوع است.
ماده 5
احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد .
ماده 6
هر کس حق دارد که شخصیت حقوق او در همه جا به عنوان یک انسان در مقابل قانون شناخته شود .
ماده 7
همه در برابر قانون ، مساوی هستند و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردار شوند.همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلامیه حاضر باشد و بر علیه هر تحریکی که برای چنین تبعیضی به عمل آید به طور تساوی از حمایت قانون بهره مند شوند.
ماده 8
در برابری اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق به وسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد ، هر کس حق رجوع به محاکم ملی صالحه دارد .
ماده 9
احدی نمی تواند خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید بشود .
ماده 10
هر کس با مساوات کامل حق دارد که دعوایش به وسیله دادگاه مساوی و بی طرفی ، منصفانه و علنا رسیدگی بشود و چنین دادگاهی درباره حقوق و الزامات او یا هر اتهام جزایی که به او توجه پیدا کرده باشند، اتخاذ تصمیم بنماید.
ماده 11
1- هر کس به بزه کاری متهم شده باشد بی گناه محسوب خواهد شد تا وقتی که در جریان یک دعوای عمومی که در آن کلیه تضمین های لازم برای دفاع از تامین شده باشد ، تقصیر او قانونا محرز گردد.
2- هیچ کس برای انجام یا عدم انجام عملی که در موقع ارتکاب ، آن عمل به موجب حقوق ملی یا بین المللی جرم شناخته نمی شده است محکوم نخواهد شد . به همین طریق هیچ مجازاتی شدیدتر از آنچه که در موقع ارتکاب جرم بدان تعلق می گرفت درباره احدی اعمال نخواهد شد.
ماده12
احدی در زندگی خصوصی ، امور خانوادگی ، اقامتگاه یا مکاتبات خود نباید مورد مداخله های خود سرانه واقع شود و شرافت و اسم و رسمش نباید مورد حمله قرار گیرد . هر کس حق دارد که در مقابل این گونه مداخلات و حملات ، مورد حمایت قانون قرار گیرد
ماده13
1- هر کس حق دارد که در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور کند و محل اقامت خود را انتخاب نماید.
2- هر کی حق دارد هر کشوری و از جمله کشور خود را ترک کند یا به کشور خود باز گردد.
ماده14
1- هر کس حق دارد در برابر تعقیب ، شکنجه و آزار ، پناهگاهی جسنجو کند و در کشورهای دیگر پناه اختیار کند.
2- در موردی که تعقیب واقعا مبتنی به جرم عمومی و غیر سیاسی و رفتارهایی مخالف با اصول و مقاصد ملل متحد باشد ، نمی توان از این حق استفاده نمود .
ماده15
1- هر کس حق دارد ، که دارای تابعیت باشد.
2- احدی را تمی توان خود سرانه از تابعیت خود یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد.
ماده16
1- هر زن و مرد بالغی حق دارند بدون هیچ محدودیت از نظر نژاد ، ملیت ، تابعیت یا مذهب با هم دیگر زناشویی و هنگام انحلال آن ، زن و شوهر در کلیه امور مربوط به ازدواج دارای حقوق مساوی می باشند.
2- ازدواج باید با رضایت کامل و آزادانه زن ومرد واقع شود .
3- خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود.
ماده17
1-هر شخص ، منفردا یا به طور اجتماعی حق مالکیت دارد .
2- احدی را تمی توان خود سرانه از حق مالکیت محروم نمود .
ماده 18
هر کس حق دارد که از آزادی فکر ، وجدان و مذهب بهره مند شود .این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است . هرکس می تواند از این حقوق یا مجتمعاً به طور خصوصی یا به طور عمومی بر خوردار باشد.
ماده 19
هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد .
ماده20
1- هرکس حق دارد آزادانه مجامع و جمعیت های مسالمت آ میز تشکیل دهد.
2- هیچ کس را تمی توان مجبور به شرکت در اجتماعی کرد.
ماده21
1- هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود ، خواه مستقیما و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشد شرکت جوید.
2- هر کس حق دارد با تساوی شرایط ، به مشاغل عمومی کشور خود نایل آید.
3- اساس و منشا قدرت حکومت ، اراده مردم است . این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری ، صورت پذیرد .انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقهای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای تامین نماید .
ماده22
هر کس به عنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و همکاری بین المللی ، حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمه مقام و نمو آزادانه شخصیت اوست با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور به دست آورد.
ماده23
1- هر کس حق دارد کار کند. کار خود را آزادانه انتخاب نماید ، شرایط منصفانه و رضایتبخشی برای کار خواستار باشد و در مقابل بیکاری مورد حمایت قرار گیرد.
2- همه حق دارند که بدون هیچ تبعیضی در مقابل کار مساوی ، اجرت مساوی دریافت دارند.
3-هر کس که کار میکند به مزد منصفانه و رضایت بخشی ذیحق می شود که زندگی او و خانواده اش را موافق شئون انسانی تامین کند و آن را در صورت لزوم با هر نوع وسایل دیگر حمایت اجتماعی، تکمیل نماید.
4-هر کس حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد و در اتحادیه ها نیز شرکت کند.
ماده 24
هر کس حق استراحت و فراغت و تفریح دارد و به خصوص به محدودیت معقول ساعات کار و مرخصی های ادواری ، با اخذ حقوق ذیحق می باشد.
ماده25
1- هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک ومسکن ومراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
2- مادران وکودکان حق دارند که از کمک و مراقبت مخصوصی بهره مند شوند . کودکان چه براثر ازدواج و چه بدون ازدواج به دنیا آمده باشند ، حق دارند که همه از یک نوع حمایت اجتماعی برخوردار شوند.
ماده26
1- هر کس حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود . آموزش و پرورش لااقل تا حدودی که مربوط به تعلیمات ابتدایی و اساسی است باید مجانی باشد . آموزش ابتدایی اجباری است . آموزش حرفه ای باید عمومیت پیدا کند و آموزش عالی باید با شرایط تساوی کامل ، به روی همه باز باشد تا همه ، بنا به استعداد خود بتواند از آن بهره مند گردند.
2- آموزش و پرورش باید به طوری هدایت شود که شخصیت انسانی هر کس را به حد اکمل رشد آن برساند و احترام حقوق و آزادی های بشری را تقویت کند . آموزش و پرورش باید حسن تفاهم ، گذشت و احترام عقاید مخالف و دوستی بین تمام ملل و جمعیت های نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه فعالیت های ملل متحد را در راه حفظ صلح ، تسهیل نماید.
3- پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش فرزندان خود نسبت به دیگران اولویت دارند.
ماده27
1- هر کس حق دارد در زندگی فرهنگی اجتماع شرکت کند ، از فنون و هنرها متمتع گردد و در پیشرفت علمی و فوائد آن سهیم باشد.
2-هر کس حق دارد از حمایت منافع معنوی و مادی آثارعلمی ، فرهنگی یا هنری خود برخوردار شود.
ماده28
هر کس حق دارد برقراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتماع و بین المللی ، حقوق و آزادی هایی راکه در این اعلامیه ذکر گردیده ، تامین کند و آنها را به مورد عمل بگذارد.
ماده29
1- هرکس در مقابل آن جامعه ای وظیفه دارد که رشد آزاد کامل شخصیت او را میسر سازد.
2- هر کس در اجرای حقوق و استفاده از آزادی های خود ، فقط تابع محدودیت هایی است که به وسیله قانون ، منحصرا به منظور تامین شناسایی و مراعات حقوق و آزادی های دیگران و برای مقتضیات صحیح اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی ، در شرایط یک جامعه دموکراتیک وضع گردیده است.
3- این حقوق و آزادی ها ، در هیچ موردی نمی تواند بر خلاف مقاصد و اصول ملل متحد اجرا گردد.
ماده 30
هیچ یک از مقررات اعلامیه حاضر نباید طوری تفسیر شود که متضمن حقی برای دولتی یا جمعیتی یا فردی باشد که به موجب آن بتواند هر یک از حقوق و آزادی های مندرج در اعلامیه را ازبین ببرد ویا در آن راه فعالیتی بنماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر