۱۳۹۱ اردیبهشت ۲, شنبه

اسرایئل کشوری بسیار زیبا با مسئولانی مهربان و بسیار زیبا و دانا. پیش از اینکه شروع کنم به نوشتن مقاله این را میخواهم بیان کنم ملت


موضوع مقاله امروز
اسرایئل کشوری بسیار زیبا با مسئولانی  مهربان و بسیار زیبا و دانا. پیش از اینکه شروع کنم به نوشتن مقاله این را میخواهم بیان کنم ملت اسرائیل مسئولانی مهربان و بسیار انسان دارند واقعا قابل  ستایش هستند و مورد افتخار هستند. با قلم ساموئیل کرماشانی
چیزهای مهم و حیاتی وجود دارد باید درباره اش نظر داد و گفتگو نمود
گیلعاد شلیط وقتیکه آقای بنیامین نتانیاهو را دید همه دردها و رنجهای که در طول اسراتش کشیده بود فراموش نمود چرا چون آقای بنیامین نتانیاهو برای استقبال ایشان راهیی  جای شده بود که باید گیلعاد شلیط را اونجا بیاورند درود بر شرفتان درود بر انسانیتان درود بر مادرانی و پدرانی که شما را پرورش داده اند مسئولین محترم اسرایلی  این یعنی وطن پرستی این یعنی ملت خویش دوست داشتن این باید درسی باشد برای رهبران دیگر در جهان بروید به بینید و بیاموزید از مسئولین اسرائیل.
آیا آن روز فرا نرسیده است که سران خونخوار و آدم کش کشورهای چون سوریه ایران و ترکیه و کشورهای دیگری عربی از شعار های رنگاورنگ و توخالی دست بردارند بیایند از سران وطن پرست و انساندوست اسرائیلی درس انساندوستی و وطن پرستی  را بیاموزند؟
چیزهای که من را خیلی تحت تاثیر قرارداده است این است به بین چقدر مسئولین و سران دولت اسرائیل انساندوست و ملت خویش را مثل فرزندان خویش دوست میدارند و فرق و تفاوتی میان ملت و فرزندان و اعضای خانواده خویش نمیگذارند و با چشمی یکسان به همه نگاه میکنند سران و مسئولین دولت اسرائیل شعار نمیدهند در میدان عمل به ملت خویش نشان میدهند واقعا من به مسئولین دولت اسرائیل یکی بنام خودم ساموئیل کرماشانی افتخار میکنم چرا چون ملت خویش را دوست میدارند و فرزندان ملت اسرائیل را فرزندان خویش میدانند و تنها کشوریست در جهان که با تمام معنا و وجودشان از هموطنانشان دفاع میکنند و هموطنانشان را دوست میدارند نشانه بارز این انساندوستی رفتار انساندوستانه با زندنیان تروریست فلسطینی میباشد که برای این زندانیان کلاسهای درسی و آموزشی برگذار میکنند و کورسهای تخصصی در اختیار زندانیان میگذارند لاکن چنین چیزی در کشورهای مثل ایران عراق ترکیه و کشورهای دیگر عربی وجود ندارد بلعکس در این کشورها زندانی از همه چیز محروم میکنند و حتی دست رسی به یک روزنامه ندارند و اما دولت اسرائیل همه به زندانی تروریستها احترام میگذارد و هم هموطن خویش را با تمام معنا دوست میدارند نمونه بارز این در کوشش برای رهایی گلعاد شلیط که در زمانی طولانی در اسرات تروریستهای حماس بوده است آنهم با رفتاری انساندوستانه هزار و خرده ای از زندانیان فلسطینی آزاد نمودند برای یک نفر به بین فرد اسرائیلی برای مسئولین این کشور چقدر قابل احترام و اهمیت هستند آیا  نباید سران خونخوار کشورهای اسلامزده از مسئولین اسرایلی بیاموزند که چگونه با هموطنانشان رفتار کنند رژیم دینی ایران که به هموطنان خویش رحم نمیکند و هروز دگر اندیشی را به دار می آویزندو صدای هر دگر اندیشی را در گلویش خفه میکنند و شعارهای توخالی و لورفته و بی کاربرد نیز علیه دولت اسرائیل سر میدهند و خواستار نابودی دولت اسرائیل هستند اما در اسرائیل عکس این موضوع میباشد که سران و مسئولین دولت دموکراتیک اسرائیل به اندیشهای گوناگون در کشورشان احترام میگذارند و همه از آزادی بیان و حقوق یکسان برخوردارند و به ملتشان با دیدی برادرانه و انسانوار نگاه میکنند در اسرائیل به هیچ عنوان زندانی سیاسی وجود ندارد همه از رفا اجتماعی و آزادی بیان و آنچه بر مبنای حقوق فردی هر انسان میباشد برخوردارند و در مراکز آموزش و پرورشی اسرائیل بذر انساندوستی احترام به یکدیگر و رعایت کرامت انسانی آموخته میشود.
به نظر بنده باید سران جهان سوم که فقط شعار توخالی وپو شالی سر میدهند دست بردارند بروند از مسئولین اسرائیل درس اخلاق و ادبیات انسانی و انساندوستی بیاموزند و در این باره بیاموزند آموزش و پرورشی سازماندهی کنند در کشورشان همچون کشور اسرائیل توصیه ی من به سران بیمار ایران این است کمی فکر کنند که چه میگویند و چه شعارهای سر میدهند و در عمل چه کارهای میکنند؟
لاکن در کشورهای چون ایران ترکیه و عراق و لیبی و کشورهای دیگر اسلامی  که خیلی وحشتناک میباشند در مراکز آموزشی و پرورشی این کشورها درس نفرت درس تبعیض نژادی درس انسانکشی و درس کینه توزی داده میشود به بین فرق میان این دو جهان گوناگون چیست و جقدر با هم فرق و تفاوت دارند. در لیبی ما همه شاهد دستگیری معمرقذافی و کشتن ایشان همرا با فرزندش به طور فجیعی نشانه این است که در کشور لیبی در طول 42 سال درس نفرت درس خونریزی و درس انتقامگیری داده شده است ودر کشوری که در طول چهار دهه چنین درسهای داده شده باشد محال است که با یک سال الی دو سال به هدف دموکراسی و انساندوستی برسد چرا چون در کشوری که زیر بنای آموزش و پرورشش  بر مبنای انتقامگیری و خونریزی و کشتار انسان به این آسانی داده شده باشد مابین 50 سال الی 120 سال طول میکشد که تابتوان جامعه ملتهب و درهم ریخته را سازماندهی نمود.
در ترکیه از این وحشتناکتر این است که دولت ترکیه در بیمارستانهای آن کشور برگه های را به خانواده های ترک میدهد که بچه را به دنیا می آورند این برگه ها به آرامنه و سریانیها و کردها داده نمیشود فقط و فقط به ترکها داده میشود که در این برگه آمده است به بچه هایتان بیاموزید که نژاد خویش را دوست بدارند و از نژادهای دیگر متنفر باشند کردها را جنازه خطاب کنید زمانیکه فرزندتان زبان باز نمود ارامنه کرد و ملیتهای دیگر را دشمن خطاب کنید یعنی زیربنای یک تفر در کشوری که ادعای پیوستن به اتحادیه اروپا میکند چنین چیزهای در آن کشور وجود دارد بذر تنفر و کینه توزی و نژادپرستی در همان کشوری که ادعای حقوق بشر میکند و بعضی اوقات سران بیمار ترک از دولت اسرائیل انتقاد میکنند و دولت اسرائیل را به نقض حقوق بشر متهم میکنند در زندانهای آن کشور نه از چیزهای سلامتی برخوردار است ونه کلاس درسی و آموزشی خبری است بلکه در کشور ترکیه زندانی از همه چیز محروم میباشد حتی از دست رسی به یک روزنامه نیز محروم میباشد زندانی اما در کشور اسرائیل زندانیان فلسطینی وقتیکه از زندانهای اسرائیل آزاد میشوند یا دکترا گرفته اند و یا دیپلم و یا فوقلیسانس بله بگذارید حق حرف خود را بزند و اما افسوس حق کجا است؟
در زندانهای اسرائیل همه زندانیان از حقوق ملاقات با اعضای خانواده خویش برخوردارند لاکن در کشورهای چون ترکیه و ایران و کشورهای دیگر اسلامی چنین نیست بلکه زندانی را با دو شیوی مختلف مورد شکنجه قرار میدهند شکنجه روحی و روانی و شکنجه فیزیکی که همه از طریق خاطره ها و نوشتارهای دیگرانی که زندانی بوده اند خبردار شده ایم.
در حکومت دیکتاتوری فاشیستی بشار اسد حتی به هموطنانش رحم نمیکند و هعه را به رگبار گلوله میبندد و هر روز ما شاهد قتلعامها در آن کشور هستیم که ادعای ناسیونالیستی عربی هم میکند حتی به عربهای که تفکرشان مخالف تفکر اسد هستند رحم نمیکند و به حرمت و حیثیت و کرامت انسانی آنها هتک حرمت میکند. در حکومت دینی ایران به زندانی تجاوز جنسی میکنند و زندانی را مجبور به استفاده از مواد مخدر میکنند این در یک دیدار با یک زندانی از بند گریخته در ترکیه برای من تعریف نمود که حالا در آمریکا بر سر مبرد که میگفت زندانی را میبرند و یک آمپول مواد مخدری بهش میزنند که در طول چند ساعتی بیهوشش میکنند وقتیکه به هوش میاید لخت و مادر زاد است و باسنش درد میکند یعنی تجاوز در حالت بیهوشی به زندانیان و در نهایت اجبار نمودن زندانی تا از مواد مخدر استفاده کند بله گفتنیها زیاد هستند اما در چنین مقاله ای گنجانده نمیشود نیاز به یک کتاب هزاران صفحه ای دارد.
با تشکر ساموئیل کرماشانی 23/10/2011 روز یکشنبه



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر