مریم رجوی: تسلیت به‌خاطر فقدان دردناک شاعر و نویسنده دادخواه قتل‌عام شدگان، مجاهد کبیر حمید اسدیان

 

 مریم رجوی: تسلیت به‌خاطر فقدان دردناک شاعر و نویسنده دادخواه قتل‌عام شدگان، مجاهد کبیر حمید 

اسدیان

برادر عزیزم، حمید اسدیان، انقلابی وارسته، ستاره پرفروغ آسمان شعر و ادب مقاومت برای آزادی ایران، روشنفکر پیشتازی که افتخار جامعه روشنفکری ایران است، مجاهدی که بیش از پنج دهه در میدان نبرد با شاه و شیخ در رزم و پیکار بود، به‌سوی رفیق و یاران شهید و صدیقش شتافت.
از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش
فقدان دردناک او را به‌ مسعود رجوی، به‌ اعضای شورای ملی مقاومت و همه مجاهدین، به‌اعضای خانواده‌ و بستگان و مردم شهر زادگاهش همدان و به‌ جامعه نویسندگان و شاعران میهنی و انقلابی ایران تسلیت می‌گویم.
حضرت علی گفته است: «وقتی که کسی در می‌گذرد، مردم می‌پرسند:‌ چه باقی گذاشت؟ اما فرشتگان می‌پرسند: چه چیزی پیش فرستاد؟» یعنی چه چیزی به‌سوی ابدیت و جاودانگی فرستاد؟‌
حمید اسدیان در زمره کسانی است که شور رزم‌آوری را با شکافندگی قلم‌هایی در هم آمیخته‌اند که «تباهی دهر را به‌چشم جهانیان پدیدار می‌کنند»
از آن رزمندگان عاشقی که قلم را چون سلاحی پرقدرت به‌یاری گرفت و هر گاه هم که مثل فردای ۳۰خرداد سال ۶۰ یا فروغ جاویدان نبردی رو در رو با رژیم شعله‌ور شد، جان خود را در طبق اخلاص گذاشته به‌ میدان رزم شتافت.
متفکری گرانقدر و نویسنده‌یی پرتوان بود؛ اما قبل از هرچیز نویسنده دردهای یک خلق سرکوب شده بود؛ نویسنده رنج‌های شکنجه‌شدگان، نویسنده دادخواه شهیدان و قتل‌عام شدگان.
او ده‌ها کتاب درباره زندگی و واپسین پیام‌های شهیدان و شرح مقاومت‌ شکنجه‌شدگان تهیه کرد و در این چهل سال، در کنار بسیاری تألیفات ارزنده پیوسته در حال تحقیق و نگارش درباره اعدام‌ها و شکنجه‌های دهه ۶۰ و قتل‌عام سال ۶۷ بود.
کما این که در مواجهه با ریزه‌خواران ولایت فقیه و دروغ‌ها و تهمت‌های ننگین آن‌ها علیه مجاهدین و تشکیلات و اصول و موازین و تاریخچه این مقاومت، به‌ویژه راهبر مقاومت با کلامی آتشین، مزدوری و دنائت و عمق تبهکاری و فساد سیاسی مدعیان را در خدمت به شیخ و شاه برملا می‌کرد.
عشق او به مسعود رجوی که ناشی از صفای روح و انگیزه‌های والای انقلابی و مجاهدی او بود، در تک تک کلمات، آثار و اشعارش موج میزد و همواره همه را تحت‌تأثیر قرار می‌داد.
برترین سلاح او اما صدق و پاکبازیش بود؛ بی‌آلایش و افتاده و فروتن که پیوسته راه و رسم یک انسان والا و مجاهد بودن و مجاهد زیستن تعلیم می‌داد.
حمید اسدیان چشم از این جهان فرو بست. اما با فضیلت‌های ستودنی‌اش هم‌چنان بینا و شنوا و زنده و سرشار در میان مجاهدین است.

سلام بر او و مجاهدت و پایداری و پاکبازی بی‌نظیرش
سلام بر او و شعر و قلم سرخ فام و دادخواهش
سلام بر او و آنچه به آن عشق و اخلاص و ایمان داشت
راهش پر فروغ و فروزان ادامه می‌یابد